Ja, ik denk best veel. Ik creëer met AI namelijk dat wat ik in gedachten heb. En daar laat ik het niet bij. Ik neem vrijwel nooit genoegen met de eerst gegenereerde afbeeldingen. Ik schaaf en schuur net zo lang aan mijn prompts tot ik een afbeelding heb waar ik "iets" mee kan of waar ik "iets" in zie. De gegenereerde afbeelding gaat dan door naar Adobe Photoshop, en daar werk ik verder, tot het helemaal naar wens is. Dat kan variëren van bijsnijden, draaien en spiegelen tot het compleet veranderen van kleur, verwijderen van overtollige ledematen, vingers of pootjes. Vaak werk ik ook de kleur nog bij tot ik daar helemaal tevreden mee ben.
Zie bijvoorbeeld hieronder hoe een (AI)mohair konijntje langzaam evolueert in het door mij gewenste plaatje. Dat is een proces van steeds weer overnieuw je tekst aanpassen en zo hier en daar een filter aan of uitzetten. Ik heb hier maar vier overgangen geplaatst, in werkelijkheid waren het er een stuk of 15.
Een dergelijk konijntje zou ik nooit een tweede keer meer kunnen produceren. Het is dus best een uniek exemplaar.
Je kunt je dan alleen nog afvragen of iets unieks nog waarde heeft, aangezien er miljoenen mensen zich op AI gestort hebben, die allemaal unieke plaatjes maken. Al zijn er minder veel mensen die net als ik, hun plaatjes alsmaar door evolueren totdat ze een perfect exemplaar hebben gecreëerd. Het is een hele andere manier van beeld maken, maar het is wel superleuk om te doen en bijna net zo verslavend als het maken van fractals.
